Το τρομερό Ξύπνημα

Για τον αμετανόητο αμαρτωλό ο θάνατος είναι το τρομερό και ανεπανόρθωτο ξύπνημα!
Πέρασε τη ζωή του εδώ στον κόσμο αδιάφορος για το Θεό, μειδιώντας και οικτίροντας - γιατί θεωρούσε για τρελούς και ηλίθιους - τους ανθρώπους του Θεού που τον καλούσαν να μετανοήσει και να έρθει στη δωρεάν σωτηρία του Χριστού.
Πέρασε τη ζωή του εδώ με τα μάτια του δεμένα για να μη δεί την αλήθεια για τον εαυτό του και το σχέδιο του Θεού για τη σωτηρία του.
Πέρασε τη ζωή του εδώ κάτω μελετώντας κι ερευνώντας κάθε άλλο εκτός απ' την αλήθεια του Χριστού. Πέρασε ζώντας για τις ορέξεις και επιθυμίες του σώματός του χωρίς φραγμό, έζησε για το άτομό του για το ΕΓΩ του....

Και ξαφνικά, σε μια στιγμή, ο θάνατος του ανοίγει τα μάτια! Τον βγάζει έξω απ' την παγιδευτική σήραγγα που ήταν κλεισμένος ολόκληρη τη ζωή του και βρίσκεται ξαφνικά έξω από το σώμα του σαν ο "εσωτερικός άνθρωπος" που αποδεσμεύτηκε, τριγυρισμένος από πλήθος απαίσιων μορφών που με θριαμβευτικά και σαρκαστικά γέλια τον παραλαμβάνουν σαν αποκλειστικά δικό τους πλέον θύμα.

Αμέσως τότε, με τον τρόμο του περιβάλλοντος, ξυπνούν μέσα του και ξετυλίγονται στη μνήμη του όλες οι ευκαιρίες που του πρόσφερε ο Θεός όταν ήταν σ' αυτό τον κόσμο για να μετανοήσει και να πιστέψει στη σωτηρία που έκανε ο Χριστός γι' αυτόν, αλλά δυστυχώς είναι πλέον αργά! Πέρασε πια το "σήμερον εάν της φωνής αυτού ακούσετε μη σκληρύνετε τας καρδίας σας" Εβρ. γ:7

Αλλά δεν έχει καιρό πια να περιμένει, δεν είναι ελεύθερος εδώ να κάνει ό, τι θέλει και να γυρίζει όπου θέλει. Εχει αφεντικά, τους δαίμονες στους οποίους υπάκουε κατά τη διάρκεια της ζωής του, εκτελώντας όλες τις αμαρτωλές εισηγήσεις τους. Πρέπει να ριχτεί στον Αδη, στην Αβυσσο, στη φυλακή. Αρχίζουν τα κλάματα, η αγωνιώδης απελπισία, η απομόνωση....

http://www.sayadi-al-nas.ae